Poliakrilamida (PAM) ialah polimer sintetik yang terdiri daripada unit berulang akrilamida. Ia digunakan secara meluas sebagai flokulan, pemekat, dan pengikat dalam pelbagai proses perindustrian, termasuk rawatan air, pembuatan kertas, perlombongan, dan pengeluaran petroleum. Berikut ialah pengenalan kepada sifat fizikal dan kimia poliakrilamida:

1. Struktur Molekul: Poliakrilamida ialah polimer linear dengan berat molekul antara beberapa ribu hingga beberapa juta Dalton. Ia terdiri daripada rantai panjang monomer akrilamida yang dihubungkan bersama oleh ikatan amida (-CONH-). Struktur poliakrilamida boleh diubah suai dengan kopolimerisasi dengan monomer lain untuk menggabungkan sifat tertentu.

2. Keterlarutan: Poliakrilamida sangat larut dalam air, membentuk larutan jernih dan likat. Ia mempunyai keupayaan untuk menyerap dan mengekalkan sejumlah besar air, yang menyumbang kepada sifat rawatan air yang sangat baik. Keterlarutan PAM boleh dipengaruhi oleh faktor-faktor seperti berat molekul, kekuatan ion, dan pH.

3. Watak Ion: Poliakrilamida boleh dikelaskan kepada dua jenis utama berdasarkan sifat ioniknya: bukan ionik dan anionik/kationik. PAM bukan ionik adalah neutral elektrik, manakala PAM anionik membawa cas negatif dan PAM kationik membawa cas positif sepanjang rantai polimer. Watak ionik menentukan interaksi PAM dengan bahan lain dan prestasinya dalam aplikasi yang berbeza.

4. Pemberbukuan dan Serakan: Poliakrilamida mempamerkan sifat pemberbukuan, bermakna ia boleh menyebabkan pengagregatan zarah terampai dalam cecair. Rantai polimer membentuk jambatan antara zarah, yang membawa kepada pembentukan flok yang lebih besar dan boleh diselesaikan. Harta ini digunakan secara meluas dalam proses rawatan air dan air sisa.

5. Sifat Reologi: Larutan poliakrilamida memaparkan kelikatan yang tinggi, yang diingini dalam aplikasi seperti penebalan dan penstabilan emulsi. Kelikatan dipengaruhi oleh faktor seperti berat molekul, kepekatan, dan suhu. Penyelesaian PAM boleh membentuk gel dalam keadaan tertentu, membolehkan mereka bertindak sebagai agen pemekat.

6. Kestabilan: Poliakrilamida stabil dalam keadaan normal, tetapi kestabilannya boleh dipengaruhi oleh faktor-faktor seperti suhu, pH, dan kehadiran agen pengoksidaan. Suhu tinggi boleh menyebabkan kemerosotan PAM, yang membawa kepada penurunan prestasinya.

7. Biokeserasian: Poliakrilamida secara amnya dianggap selamat untuk digunakan dalam aplikasi industri. Walau bagaimanapun, penggunaannya dalam produk pengguna tertentu, seperti kosmetik, mungkin memerlukan penelitian tambahan untuk memastikan keselamatan. Adalah penting untuk mengikuti amalan pengendalian dan pelupusan yang betul untuk meminimumkan kesan alam sekitar.

Secara keseluruhannya, sifat fizikal dan kimia poliakrilamida menjadikannya polimer serba boleh dengan pelbagai aplikasi dalam pelbagai.